همسر شهید فتح الله صالحی نقل میکند که:
سبک و فرهنگ زندگي برايش مهم بود. با بينش عميقي به مسائل نگاه ميکرد و در برخورد و گفتارش آن را به خانواده انتقال ميداد و معتقد بود که نحوۀ زندگي هر کس بايد با تأييد الهي همراه باشد نه ديگران. زماني که قرآن تلاوت ميکرد، ترجمۀ آن را بيان و عمل به دستورات قرآن را توصيه ميکرد و ميگفت: «بايد نگاهمان معنوي باشد، خدا به اندازۀ کافي به ما ماديات ميدهد. خداوند ما را فقط براي خوردن و خوابيدن نميخواهد، مسئوليتهاي ديگري هم داريم.»
اوايل ازدوراجمان با خانوادۀ مادر شوهرم زندگي ميکرديم. ايام نوروز بود. قسمتي از اتاق رو فرشي نداشت. از فتحاله خواستم که بخرد.
گفت: «فعلاً همين طوري خوب است.»
توضيح بيشتري خواستم. ايشان گفت: «وقتي عيد است، که ما روي پاي خودمان بايستيم و زندگي کنيم. الان چه کسي بالاي سر ماست؟ آمريکا و اسرائيل، ارتش ما را اداره ميکند. در کارخانههاي ما همۀ افراد، خارجي هستند. زماني عيد است که ايمان قوي و فرهنگ مستقل داشته باشيم و کشورمان اسلامي باشد.»
|