وحید پاینده در تاریخ ۱۳۹۸/۰۷/۲۹ نوشته :
عموی عزیزم وقتی رفتی کودکی چند ساله بودم ولی هرگز چهره شاد و خندانت را فراموش نخواهم کرد و خاطرات زیبای با تو بودن را. عموی عزیزم پس از رفتنت دیدار دوباره تو بزرگترین آرزویم بود، آرزویی که هرگز محقق نشد. اما مفتخرم که میهنم ابر مردانی چون شما را در بطن خود پرورید و برای کوتاه کردن دست متجاوزان از این سرزمین به خود بالید.
